Το κλασικό μπαλέτο (ονομάζεται επίσης ρομαντικό μπαλέτο) είναι είδος χορού, με καταγωγή από την Ιταλία του 15ου αιώνα, το οποίο αργότερα εξελίχθηκε στη σκηνική του μορφή, κυρίως στη Γαλλία και τη Ρωσία. Στην πρώτη μορφή του απουσίαζε η χρήση σκηνικών και λάμβανε χώρα σε μεγάλες αίθουσες συναθροίσεων, όπου οι θεατές καταλάμβαναν τις θέσεις μπροστά και εκατέρωθεν της σκηνής. Έκτοτε έχει εξελιχθεί σε είδος χορού υψηλών τεχνικών απαιτήσεων, με δική του ορολογία και δομική σύσταση. Η μουσική συνοδεία είναι κατά κύριο λόγο από το ρεπερτόριο της κλασικής μουσικής. Αποτελεί σύστημα χορού βασισμένο σε τυποποιημένες κινήσεις και θέσεις των χεριών και των ποδιών που έχουν σχεδιαστεί για να επιτρέπουν στον χορευτή να κινείται με τη μεγαλύτερη δυνατή ευελιξία, έλεγχο, ταχύτητα, ελαφρότητα και χάρη. Είναι γνωστό για την αυστηρή του τεχνική, τις ρέουσες και ακριβείς κινήσεις και τη λιτή αισθητική. Αυτό το στυλ χαρακτηρίζεται από την παράδοση και χρησιμοποιεί τεχνικές και εργαλεία που έχουν παραδοθεί κατά τη διάρκεια των αιώνων. Το θέμα του κλασικού μπαλέτου μπορεί να είναι ρομαντικό, ρεαλιστικό ή δραματικό και μπορεί να αναπαρασταθεί με ποικιλία συναισθηματικών καταστάσεων. Η εξέλιξη του μπαλέτου περιλαμβάνει τα είδη του εξπρεσιονιστικού και νεοκλασικού μπαλέτου, αλλά και στοιχεία του σύγχρονου χορού.

Στη σχολή μας, οι μαθητές διδάσκονται τις βασικές θέσεις με την επίσημη ονομασία τους και το μάθημα αρχίζει να αποκτά την κλασική «φόρμα», ώστε να μπουν σιγά σιγά στο κλίμα και στην φιλοσοφία του μπαλέτου. Γυμνάζονται σύμφωνα με τους κανόνες του Ρωσικού Συστήματος που είναι διεθνώς αναγνωρισμένο και το οποίο καθιέρωσε η διεθνούς φήμης χορεύτρια και δασκάλα Agrippina Vaganova. Η εξοικείωση με την κλασική μουσική, τις αρμονικές κινήσεις και την τελειότητα του κλασικού χορού προσδίδει στα παιδιά καλλιέργεια πνεύματος, σώματος και ψυχής. Η εξάσκηση στις pointes (χορός στις μύτες) αρχίζει όταν τα παιδιά συμπληρώσουν περίπου το 10ο έτος της ηλικίας τους. Το μπαλέτο αποτελεί τη βάση για οποιοδήποτε άλλο κινησιολογικό µάθηµα και είναι απαραίτητο για τη σωστή τεχνική κατάρτιση πάνω στη κίνηση, ανεξάρτητα µε το αν το παιδί ασχοληθεί µε το χορό επαγγελµατικά ή ερασιτεχνικά.

Τα πρώτα βήµατα των μικρών μας χορευτών! Στη σχολή μας τα παιδιά ξεκινούν τις σπουδές σε ηλικία 3 ετών, την πιο τρυφερή ηλικία όπου αναπτύσσεται και καλλιεργείται η φαντασία, η δηµιουργικότητα και η κοινωνικότητα. Τα µαθήµατα της προσχολικής ηλικίας λοιπόν γίνονται µέσα από την τεχνική της µουσικοκινητικής αγωγής και της ελεύθερης έκφρασης. Η Μουσικοκινητική Αγωγή είναι ένας συνδυασμός της μουσικής, της κίνησης και του λόγου. Τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τις πρώτες έννοιες της μουσικής μέσα από ρυθμικά και κινητικά παιχνίδια, τραγούδι, μιμήσεις, ζωγραφική, χορό και στοιχεία από την καθημερινή ζωή.

Η Μουσικοκινητική έχει σαν στόχο να καλλιεργήσει:

♪ Την αίσθηση του χώρου και του χρόνου

♪ Τη γνώση του σώματος

♪ Τη δημιουργικότητα και τη φαντασία

♪ Τη ρυθμική αντίληψη

♪ Τη μουσική μνήμη

Με υπευθυνότητα, φροντίδα και αγάπη τα παιδιά αναπτύσσουν τη δημιουργικότητα και τη φαντασία τους, κοινωνικοποιούνται και ανακαλύπτουν τις καλλιτεχνικές τους τάσεις.

Η κουλτούρα του Hip Hop έκανε την εμφάνισή της τη δεκαετία του 1970, με βασικά της ¨συστατικά¨ το Breakdance, το Graffiti, το MCing και το DJing. Από τότε, η εξέλιξη του Hip Hop ήταν και είναι πολύ μεγάλη, με το χορό να κατέχει κυρίαρχη θέση.

Στο μάθημά μας θα γνωρίσουμε τις βασικές αρχές του Hip Hop, θα ανακαλύψουμε το Old School style και το New style, θα συνδυάσουμε στοιχεία Locking και Popping, θα τολμήσουμε κινήσεις Break Dance και θα διασκεδάσουμε με Funk style, Tutting και Voguing. Με αυτόν τον τρόπο, μικροί και μεγάλοι μαθητές, θα εισαχθούν στον κόσμο του Hip Hop, μαθαίνοντας για την κουλτούρα του, εξασκώντας το σώμα τους, ανακαλύπτοντας και αναπτύσσοντας τις δυνατότητές τους και πάνω απ’ όλα διασκεδάζοντας!

Ο μοντέρνος χορός εμφανίζεται στις αρχές του 20ου αιώνα και αντιτίθεται στον ακαδημαϊσμό του κλασικού μπαλέτου, εστιάζοντας στην ανθρώπινη έκφραση και στη σχέση ανάμεσα στην τέχνη και τη ζωή. Σημαντικές πρωτοπόρες του μοντέρνου χορού ήταν η Isadora Duncan (πέταξε το κοστούμι και την τεχνική του κλασικού μπαλέτου και χόρεψε ξυπόλυτη), η Ruth St. Denis (επηρεάστηκε από Ανατολή), η Loie Fuller (ο χορός της βασιζόταν στα οπτικά εφέ), που με την ιδιαίτερη αισθητική τους, επαναπροσδιόρισαν το χορό ως τέχνη και τον εαυτό τους ως «καλλιτέχνιδες» και όχι «διασκεδάστριες».

Ακολούθησαν οι πρωτοπόροι των δεκαετιών ’20, ’30 ανάμεσα στους οποίους ήταν η Martha Graham, η οποία επινόησε μια ολόκληρη τεχνική που βασιζόταν στις φυσικές κινήσεις, περπάτημα, τρέξιμο, πτώση, επαναφορά, χρησιμοποίησε την αναπνοή ειδικά για τη δυναμική της κίνησης, αλλά και για το ρυθμό. Ένας από τους πρώτους σπουδαίους χορευτές που είχε στην ομάδα της, ήταν ο Merce Cunningham, ένας από τους πρωτοπόρους του μοντέρνου χορού της δεκαετίας του ’50 και πρόδρομος και πηγή έμπνευσης του μεταμοντέρνου χορού. O Cunningham μετά δημιούργησε τη δική του τεχνική (χρήση τυχαίου, ανεξαρτητοποίηση χορού και μουσικής οποιαδήποτε κίνηση μπορεί να αποτελέσει υλικό για χορογραφία, απομάκρυνση από το προβλέψιμο της χορευτικής κίνησης, δημιουργία συγκίνησης στο κοινό, τεχνική μπαλέτου στα πόδια και ευκαμψία σπονδυλικής στήλης και χεριών της Graham, δημιουργία filmdance). Ακολούθησαν οι μεταμοντέρνοι της δεκαετίας του ’60, με καινοτόμες προτάσεις στο χορό, όπως η επανάληψη, οι δομές χωρίς καμία λογική, τα ταυτόχρονα γεγονότα, το χαλαρό σώμα. Από τους σημαντικότερους της περιόδου είναι ο Steve Paxton, που εισήγαγε συν τοις άλλοις την έννοια του dance improvisation.

Ωστόσο, από το 1973, αρχίζει να εμφανίζεται μια νέα φάση κωδικοποίησης και ανάλυσης για το χορό και τη χορογραφία. Ένα πλέον απλό στυλ αρχίζει να γίνεται γνώριμο. Αρχίζουν να χτίζονται τα θεμέλια για το σύγχρονο χορό σιγά σιγά. Απλά καθημερινά ρούχα επί σκηνής. Χορός στη σιωπή, επαναλήψεις , αντιστροφές, γεωμετρικές φόρμες στη δομή, απλή κίνηση, καθαρότητα. Στη δεκαετία του ’80 επαναφέρεται, μολαταύτα, η δεξιοτεχνία ως θέμα, αν και είχε απορριφθεί τις προηγούμενες δεκαετίες. Ο χορός εμπλουτίζεται με ακροβατικά και αθλητικές κινήσεις και επαναφέρεται η σχέση του χορού με τη μουσική.

Από την άλλη πλευρά, οι τεχνικές release, που είναι και οι πλέον διαδεδομένες τεχνικές στα μαθήματα σύγχρονου στην Ελλάδα, άρχισαν να διδάσκονται τη δεκαετία του ’50 στις Η.Π.Α και αργότερα υιοθετήθηκαν και στην Ευρώπη. Release σημαίνει απελευθέρωση και είναι ένα σύνολο αρχών που χρησιμοποιούνται στο σύγχρονο χορό. Στόχος είναι η ενεργοποίηση των μυϊκών ομάδων με την καταβολή της ελάχιστης μυϊκής δύναμης, είτε με τη χρήση της αναπνοής, είτε με τη σωστή αξιοποίηση της ενέργειας που παράγεται από μια κίνηση, για την αμέσως επόμενη. Σε αυτές τις τεχνικές το ένα μέλος παρασύρει το άλλο, μέχρι να ολοκληρωθεί η κίνηση, αλλά μπορεί και να κινηθεί τελείως ανεξάρτητα.

Το σημαντικό, εν κατακλείδι είναι πως με τη χρήση των άνω αρχών οι χορευτές μπορούμε να αναπτύσσουμε διαρκώς τις δεξιότητες μας, καθώς περιορίζεται η φθορά του σώματος, το οποίο λειτουργεί με περισσότερη αρμονία, κοντά στις ιδιαίτερες ανάγκες του, με σεβασμό και με τη λογική πως ο καθένας μπορεί να κάνει τα πάντα, αρκεί να βρει τον ιδιαίτερο τρόπο, που του ταιριάζει για να τα καταφέρει. Όλοι μπορούν να χορέψουν σύγχρονο αρκεί να επιμείνουν και να αφουγκραστούν το σώμα τους, καθώς το ίδιο θα τους δείξει τον τρόπο για να επιτευχθούν ακόμα και οι πιο «πολύπλοκες και απλησίαστες δεξιοτεχνίες». Δεν υπάρχει συγκεκριμένο βηματολόγιο, υπάρχουν θεμελιώδεις αρχές τεχνικών release, που δημιουργήθηκαν κατά τις δεκαετίες που δέσποζε ο μοντέρνος χορός και το βασικό είναι πως υπάρχει μεγάλο περιθώριο για ανάπτυξη προσωπικού στυλ. Σε κάθε τάξη το release μπορεί να διδάσκεται διαφορετικά και να ενσωματώνει στοιχεία και από πολεμικές τέχνες, άλλα είδη χορού κλπ.

Στα μαθήματα μας θα δουλέψουμε κάποιες βασικές ασκήσεις του Limon, κινήσεις από Modern Jazz, θα πειραματιστούμε και θα αυτοσχεδιάσουμε. Θα ανακαλύψουμε τις ευεργετικές ιδιότητες του σύγχρονου χορού στο σώμα μας, ενεργοποιώντας τις περισσότερες μυϊκές μας ομάδες, με την καταβολή της ελάχιστης μυϊκής δύναμης. Θα μάθουμε να λειτουργούμε το σώμα στην ολότητά του, χωρίς περιορισμούς. Θα ερευνήσουμε τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να περάσουμε από το ένα επίπεδο στο άλλο, χρησιμοποιώντας διαφορετικές ποιότητες, αλλά και δημιουργώντας νέες ποιότητες.

Μετά την επαφή των μικρών μας φίλων με την μουσικοκινητική αγωγή έρχεται αυτό το μάθημα να χτίσει τα θεμέλια για το κλασικό μπαλέτο, τον μοντέρνο χορό και την δημιουργική έκφραση. Στόχος μας είναι μέσα από την δημιουργική συμμετοχή των παιδιών να καλλιεργήσουμε την αντίληψή τους για το σώμα τους, τον ρυθμό και τον χώρο. Χρησιμοποιώντας τον αυτοσχεδιασμό, διάφορα υλικά, όπως μπαλόνια, μαντήλια, στεφάνια, ζωγραφιές και πολλά άλλα δίνουμε ερεθίσματα στα παιδιά για να χρησιμοποιήσουν την φαντασία τους ώστε να αφήσουν ελεύθερο το σώμα και το πνεύμα τους! Οι ασκήσεις της τεχνικής που προετοιμάζουν τα παιδιά για το κλασικό μπαλέτο είναι κατάλληλα προσαρμοσμένες στις δυνατότητες αυτής της ηλικίας και δίνονται με τέτοιο τρόπο ώστε να κερδίζουν το ενδιαφέρον τους.

Το πρόγραμμα αυτό έχει σχεδιαστεί για να τονώνει ολόκληρο τον οργανισμό και να ενισχύει τη σταθερότητα και την ισορροπία του σώματος. Περιλαμβάνει ασκήσεις εδάφους με βάση το στρώμα, οι οποίες εκτελούνται με τη χρήση ενισχυτικών βοηθημάτων όπως μπάλες, βαράκια, λάστιχα, καθώς και πιο αερόβιες ασκήσεις στο όρθιο επίπεδο. Βοηθά στη διόρθωση της στάσης του σώματος, τη σταθεροποίηση του σκελετού, την ενδυνάμωση των μυών και την εκτόνωση της έντασης και του άγχους. Το πρόγραμμα επικεντρώνεται στη ρευστότητα και ακρίβεια κινήσεων που σέβονται το σώμα και συμβάλλουν στην ανακούφιση του από τους χρόνιους πόνους καθώς και στην διασκέδαση μέσω της εκγύμνασης με επαναλαμβανόμενες κινήσεις με τη συνοδεία της μουσικής. Είναι μία ευχάριστη μέθοδος άσκησης, ιδιαίτερα ευεργετική για τα προβλήματα που απορρέουν από το σύγχρονο τρόπο ζωής. Ανεξάρτητα από τη φυσική κατάσταση ή την ευλυγισία που έχει ο κάθε άνθρωπος μπορεί να καλύψει τις ανάγκες όλων, γιατί η κάθε άσκηση έχει παραλλαγές ανάλογες με το κάθε επίπεδο. Στο τέλος κάθε μαθήματος ακολουθεί αποθεραπεία με ασκήσεις χαλάρωσης και ευλυγισίας.

Η aerial yoga είναι ένας συνδυασμός παραδοσιακής Yoga και εναέριας ακροβατικής. Το πανί υποστηρίζει το σώμα, επιτρέποντας στους ασκούμενους να εκτελούν στάσεις και κινήσεις με μεγαλύτερη άνεση και ελευθερία. Προσφέρει πολλά οφέλη, όπως βελτίωση της ευλυγισίας, ενίσχυση της δύναμης του κορμού και ανακούφιση από την ένταση και το στρες. Είναι επίσης μια διασκεδαστική και δημιουργική προσέγγιση για τη γυμναστική, που δίνει στους ασκούμενους μια μαγική αίσθηση.

Τα aerial acrobatics είναι μια εντυπωσιακή μορφή τέχνης και άθλησης, που συνδυάζει την κίνηση με την αίσθηση της ελευθερίας και της περιπέτειας. Αυτή η μορφή άσκησης απαιτεί δύναμη, ευλυγισία, ισορροπία καθώς και την ικανότητα να ελέγχεις το σώμα σου με ακρίβεια. Τα εναέρια ακροβατικά είναι πλέον μια πολύ δημοφιλή μορφή άσκησης και την επιλέγουν πολλοί άνθρωποι, λόγω των φυσικών και πνευματικών προκλήσεων που προσφέρουν.

Η μέθοδος pilates επινοήθηκε το 1920 από τον Joseph Hubertus Pilates ως ένα πρόγραμμα αποθεραπείας για τα μυοσκελετικά προβλήματα και εξελίχθηκε σαν μια μέθοδος ευεργετικής άσκησης που προσφέρει έντονη αίσθηση ευεξίας. Μέσα από μια μεγάλη γκάμα ασκήσεων που προσαρμόζεται κάθε φορά στις ανάγκες του κάθε ασκούμενου έχει ως στόχο: μέσω της ενδυνάμωσης των κοιλιακών να γυμνάσει ολόκληρο το σώμα, διορθώνοντας τις ασυμμετρίες και τις χρόνιες αδυναμίες των μυών, επιτυγχάνοντας την σταθεροποίηση των αρθρώσεων και την ευλυγισία των μυών.

Η Αλεξάνδρα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Ξεκίνησε το χορό από 4 ετών και από τότε έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας της. Συνέχισε τις σπουδές της σε επαγγελματικό επίπεδο και αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Χορού Αθηνών "Ραλλού Μάνου", από όπου πήρε το δίπλωμα Καθηγήτριας Χορού. Εκεί διδάχτηκε από καταξιωμένους δασκάλους πάνω στα εξής μαθήματα: κλασικό μπαλέτο, σύγχρονο χορό, ρυθμική, μεθοδολογία και διδασκαλία κλασικού και σύγχρονου χορού, μουσική, κάρακτερ και ιστορικοί χοροί, παραδοσιακοί χοροί, παιδαγωγική ψυχολογία, αυτοσχεδιασμό, χορογραφία, ιστορία χορού και ανατομία ανθρώπινου σώματος. Στο μπαλέτο εκπαιδεύτηκε στο ρωσικό σύστημα Vaganova και στο σύγχρονο χορό στις τεχνικές Limon, Release και Graham. Ταυτόχρονα, πήρε το πτυχίο Φυτοπαθολόγου του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει παρακολουθήσει πλήθος σεμιναρίων κλασικού, σύγχρονου χορού και αυτοσχεδιασμού με διακεκριμένους δασκάλους και χορογράφους στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Σπούδασε σε ωδείο επί πολλά έτη και είναι γνώστης Θεωρίας και Αρμονίας της μουσικής, σολφέζ και εκκλησιαστικού μουσικού οργάνου (αρμόνιο). Συμμετείχε στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση στο Conservatoire of Trinity Laban του Λονδίνου με καθηγητές τους: Fred Gehrig, Christine Tanner, Kathy Crick και στο Διεθνές Φεστιβάλ της Βιέννης, ImpulsTanz, με δασκάλους τους: Peter Jasko (Contemporary technique), Laura Aris Alvarez (Ultima Vez vocabulary ), David Zambrano (Flying Low & Improvisation for Performers), Marta Coronado (Release technique). Έχει επίσης διδαχθεί την τεχνική κίνησης "Gaga" του Ισραηλινού χορογράφου Ohad Naharin, της Batsheva Dance Company. Έχει χορέψει σε αρκετές παραστάσεις όπως : "ΔΕΝ" στο Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης» της Αθήνας, "Άφθαρτοι", "Homo deus" και άλλες. Έχει συνεργαστεί με το εργαστήρι τέχνης πολιτισμού και διαδραστικής μάθησης "Ένεκα Παιδείας" και ήταν η βασική δασκάλα μπαλέτου, μουσικοκινητικής αγωγής, ρυθμικής, μοντέρνου και σύγχρονου χορού του ιδιωτικού σχολείου "Παιδικό Πολυτεχνείο", από το 2015 μέχρι το 2022. Από το 2009 μέχρι και σήμερα διδάσκει μουσικοκινητική αγωγή, αυτοσχεδιασμό, ενδυνάμωση και stretching, κλασικό και σύγχρονο χορό σε σχολές χορού, δημοτικά σχολεία και στούντιο στην Αθήνα. Η εμπειρία και η αγάπη της για τον χορό την οδήγησε στην ίδρυση της δικής της σχολής χορού. Την χορευτική και διδασκαλική της καριέρα ακολουθούν ακόμα και τώρα πληθώρα σεμιναρίων διαφόρου τύπου. Πιστεύει στην συνεχή αναζήτηση και εκμάθηση καινούριων τάσεων στο χορό, τη μουσική και την τέχνη γενικότερα και απολαμβάνει να μοιράζεται τις γνώσεις της με τους μικρούς και μεγάλους μαθητές της.

Η Αφροδίτη Μακρυπούλια, από την προσχολική της ηλικία, διδάχτηκε κλασικό μπαλέτο, με τη γαλλική και την αγγλική μέθοδο (R.A.D.) και μοντέρνο χορό, με το σύστημα ISTD. Στη συνέχεια, σπούδασε Latin χορούς με international technique και απέκτησε ανώτατο πτυχίο Associate 3. Μεταγενέστερα, διδάχτηκε Hip-Hop, R&B και σύγχρονο χορό - contemporary (release τεχνική), υπό τη διδασκαλία των Κανζαφίρη Μικαέλα, Φραντζή Νατάσα και Μαύρου Νάντια. Είναι μέλος της ομάδας Anima Libera Dance Company, με πολυάριθμες εμφανίσεις σε παραστάσεις, βίντεο και εκδηλώσεις. Έχει μεγάλο αριθμό συμμετοχών και διακρίσεων σε διαγωνισμούς Hip-Hop και Latin, τόσο η ίδια όσο και οι μαθητές της. Διδάσκει Hip-Hop και R&B, σε παιδιά όλων των ηλικιών και ενήλικες, από το 2006 έως σήμερα.

Η Σοφία είναι καθηγήτρια κλασικού και σύγχρονου χορού. Παράλληλα, σπουδάζει Ψυχολογία στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ξεκίνησε την ενασχόλησή της με τον χορό σε ηλικία 5 ετών και πολύ γρήγορα έγινε για αυτήν τρόπος ζωής και έκφρασης! Συνέχισε σε ερασιτεχνικό επίπεδο μέχρι την ηλικία των 18 και το 2018 έγινε δεκτή στην Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, από όπου και αποφοίτησε μετά από 3 έτη σπουδών με «ΑΡΙΣΤΑ». Κατά τη διάρκεια της φοίτησής της εκεί, εκτός από μαθήματα κλασικού και σύγχρονου χορού, παρακολούθησε και μαθήματα ρεπερτορίου, αυτοσχεδιασμού, ισπανικών χορών, τεχνικών yoga κ.α. Η δυνατότητα μετάδοσης γνώσεων, το μοίρασμα εμπειριών και η καλλιέργεια καλλιτεχνικής παιδείας την γοήτευσαν εξ’ αρχής στην ενασχόλησή της με τη διδασκαλία! Έχει συμμετάσχει σε video dance, σε φιλανθρωπικά Gala χορού του Σ.Ι.Σ.Χ.Ε. και σε πολλές άλλες παραστάσεις. Διδάσκει, σε ερασιτεχνικές σχολές, μουσικοκινητική αγωγή, σύγχρονο και κλασικό χορό καθώς και ρεπερτόριο. Πρωταρχικός της στόχος είναι να εμφυσήσει στους μαθητές της την αγάπη για τον χορό και την τέχνη και να τους βοηθήσει να ανακαλύψουν την χαρά της κίνησης και την αίσθηση ψυχικής και σωματικής ευεξίας που προσφέρει!

Η Δήμητρα ξεκίνησε χορό στην ερασιτεχνική σχολή χορού της Κατερίνας Σταυροπούλου στην ηλικία των 5 ετών. Μέχρι την ηλικία των 18 χρόνων παρέμεινε σε εντατική εκπαίδευση μπαλέτου, σύγχρονου και ισπανικού χορού (φλαμένκο). Αυτά τα χρόνια πήρε μέρος σε αρκετές παραστάσεις στο αρχαίο ωδείο Πατρών όπως: Κάρμεν, Λίμνη των Κύκνων, Εσμεράλδα, Δον Κιχώτης, Σταχτοπούτα. Έδωσε τα πτυχία της Vaganova όπου πήρε έως και το τρίτο Degree. Παρακολούθησε σεμιναριακά μαθήματα με πρώτους σολίστ της Εθνικής Λυρικής Σκηνής όπως ο Βαγγέλης Μπίκος,η Μαρία Κουσουνή και άλλους αξιόλογους χορευτές, οι οποίοι στην πορεία έγιναν και δάσκαλοι της στην επαγγελματική σχολή χορού. Το 2015 επιτυγχάνει στις εξετάσεις του Υπουργείου και ξεκινά να σπουδάζει στην Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού "Χοροχρόνος" από όπου αποφοίτησε με πτυχίο καθηγήτριας-χορεύτριας Κλασικού&Σύγχρονου χορού. Εκπαιδεύτηκε σε σχολές χορού κάνοντας παραστάσεις σε μεγάλα θέατρα και η επαγγελματική φοίτηση της έγινε από καθηγητές και διευθυντές της Κρατικής,της Λυρικής καθώς και του Πανεπιστημίου της Σόφιας.Η εξειδίκευση της είναι πάνω στο Ρώσικο Μπαλέτο και στο Σύγχρονο χορό πάνω στις τεχνικές Realise και Limon. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται επίσης στον τομέα της δημόσιας υγείας. Τέλος διδάσκει τη μέθοδο πιλάτες καθώς είναι πιστοποιημένη Pilates instructor από το Studio One σε mat props and equipment

Η Στέλλα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος του Πανεπιστημίου Πειραιώς και πιστοποιημένη δασκάλα Aerial yoga και Yoga από τη “Yoga Alliance International”. Έχει παρακολουθήσει επίσης σεμινάρια εναέριων ακροβατικών και ακροβατικών εδάφους σε Ελλάδα και εξωτερικό. Η πρώτη της επαφή με την Aerial yoga ήταν σε ηλικία 15 ετών, σε μια εποχή που δεν ήταν ακόμα τόσο διαδεδομένη. Από τότε έγινε κομμάτι της καθημερινότητας της και έχει αφοσιωθεί πλήρως σε αυτό, ενώ τα τελευταία πέντε χρόνια διδάσκει σε παιδιά και ενήλικες. Για εκείνη, τα εναέρια ακροβατικά δεν είναι μόνο σωματική άσκηση, αλλά και μια μορφή τέχνης και έκφρασης. Μέσα από τη διδασκαλία της, θέλει να εμπνεύσει τους μαθητές της να ανακαλύψουν τις δικές τους δυνατότητες, δείχνοντας τη δύναμη και την ευλυγισία σε κάθε σώμα.